راکفلر

سگ و شیر

سگی نزد شیری آمد و گفت:با من کشتی بگیر؛ 

 "شیر" از کشتی با "سگ "سر باز زد!!!                                                                                    
سگ گفت:نزد تمام سگان خواهم گفت؛                                                                                     
شیر، از مقابله با من می هراسد!!!
شیر گفت؛
سرزنش سگان را خوشتر دارم                                                                                                   
از اینکه شیران مرا شماتت کنند که                                                                                                
با سگی کشتی گرفته ام!!!

جواد ناظمی

در وصف رویت ای گل بس قصه ها شنیدم

جز عشق و مهربانی در وصف تو ندیدم

دیده نخفت تا صبح از اشتیاق رویت

در آسمان حسنت یک شب ستاره چیدم

گرچه فراغ رویت بر من غمی گران است

گویا  که در خیالم بر وصل تو رسیدم

جواد ناظمی

از شهر خود گذشتم امید وصل یارم

با قلب پر زعشقت سوی تو رهسپارم

گرچه نبود فرصت تا لحظه ای بیایم

اما خوشا بر آن دم سر شانه ات گذارم

پریش شهرضایی

درد اگر دشمن جان است نمی باید گفت

وه که با سایه سخن گفتم و همسایه شنفت

جان فدای سر آن یار که از آتش دل

دود بر گرد سرش حلقه زد و هیچ نگفت

پریش شهرضایی

بر لب ما جهان ترانه نخواست

هرچه من خواستم زمانه نخواست

دست ما را کسی به ره نگرفت

سر ما را کسی به شانه نخواست

خواستم لب به خنده بگشایم

چه کنم اشک بی بهانه نخواست

بی نشان کس به خانه ای نرود

غم ز من هیچ گه نشانه نخواست

عاشق خاک پای مجنونم

که به صحرا نشست و خانه نخواست

ای خوش آن قو که در محیط پریش

داد جان و ز کس آشیانه نخواست

دکتر فضل ا... ناظم

با عشوه و ناز انتخــــــــــــــــــابم کردی 

با غمزۀ خود در التهـــــــــــــــــابم کردی

گفتی دل ویرانه ات آبــــــــــــــــــاد کنم

ویرانه دلت شود خرابـــــــــــــــــم کردی

شهریار

وز گوشه نشینان تو خاموشتر از من

هر کس به خیالیست هم آغوش و کسی نیست

ای گل به خیال تو هم آغوشتر از من

می نوشد از آن لعل شفقگون همه آفاق

اما که در این میکده غم نوشتر از من

افتاده جهانی همه مدهوش تو لیکن

افتاده تر از من نه و مدهوشتر از من

بی ماه رخ تو شب من هست سیه پوش

اما شب من هم نه سیه پوشتر از من

گفتی تو نه گوشی که سخن گویمت از عشق

ای نادره گفتار کجا گوشتر از من

بیژن تر از آنم که به چاهم کنی ای ترک

خونم بفشان کیست سیاوش تر از من

با لعل تو گفتم که علاجم لب نوشی است

بشکفت که یارب چه لبی نوشتر از من

آخر چه گلابی است به از اشک من ای گل؟

دیگی نه در این بادیه پر جوشتر از من

اما که در این میکده غم نوشتر از من

افتاده جهانی همه مدهوش تو لیکن

افتاده تر از من نه و مدهوشتر از من

بی ماه رخ تو شب من هست سیه پوش

اما شب من هم نه سیه پوشتر از من

گفتی تو نه گوشی که سخن گویمت از عشق

ای نادره گفتار کجا گوشتر از من

بیژن تر از آنم که به چاهم کنی ای ترک

خونم بفشان کیست سیاوش تر از من

با لعل تو گفتم که علاجم لب نوشی است

بشکفت که یارب چه لبی نوشتر از من

آخر چه گلابی است به از اشک من ای گل؟

دیگی نه در این بادیه پر جوشتر از من

یاد ان عهد که در بحر سفر می کردم

یاد ان عهد که در بحر سفر می کردم
در دل سنگ به فریاد اثر می کردم

چون صدف قطره ی اشکی که به من می دادند
می زدم بر سر خود مهر و گهر می کردم

گرچه دنباله روقافله ی دل بودم
خفتگان را  به سر پای خبر می کردم

ای خوش ان عهد که در مصر وجود از هستی
یوســفی بود به هر جای نظر می کردم

یاد عهدی که به اکســیر قناعت ساعق
زهر اگر قسمت من بود شکر می کردم

دیدی چه ها کرد غم با دل من
رسوا دل من شیدا دل من
رسوا دل من شیدا دل من

دارد تماشا خوش با تو سودا 
خارا دل تو مینا دل من
خارا دل تو مینا دل من

کرده است جانان در جان تجلی
در قطره دارد دریا دل من 

رسوا دل من شیدا دل من
رسوا دل من شیدا دل من

از خاطرم برد یاد تو چندی
در خانه دارد صحرا دل من

رسوا دل من شیدا دل من
رسوا دل من شیدا دل من

روز ازل سوخت داغت حزین باد
روز ازل سوخت داغت حزین باد

اتش تو بودی سینا دل من
اتش تو بودی سینا دل من

صائب تبریزی