ما چون ز دري پا كشيديم ، كشيديم
 اميد ز هر كس كه بريديم ، بريديم

 دل نيست كبوتر كه چو بر خاست نشيند
 از گوشهْ بامي كه پريديم پريديم

 رم دادن صيد خود از آغاز غلط بود
 حالا كه رماندي و رميديم رميديم

 كوي تو كه باغ ارم و روضه خلد است
 انگار كه ديديم ، نديديم نديديم

 صد باغ بهار است و صلاي گل و گلشن
 گر ميوهْ يك باغ نچيديم نچيديم

 وحشي سبب دوري و اين قسم سخن ها
 آن نيست كه ما هم نشنيديم ، شنيديم