تماشا گه راز

روزي ز سر سنگ عقابي به هوا خاست

واندر طلب طعمه پر و بال بياراست

 بر راستي بال نظر كرد و چنين گفت

امروز همه روي جهان زير پر ماست

 بر اوج چو پرواز كنم از نظر تيز

 مي بينم اگر ذره اي اندر تك درياست

گر بر سر خاشاك يكي پشه بجنبد

جنبيدن آن پشه عيان در نظر ماست

بسيار مني كرد و ز تقدير نترسيد

بنگر كه ازين چرخ جفا پيشه چه برخاست

 ناگه ز كمينگاه يكي سخت كماني

 تيري ز قضاي بد بگشاد بر او راست

 بر بال عقاب آمد آن تير جگر دوز

 وز ابر مر او را به سوي خاك فرو كاست

بر خاك بيفتاد و بغلتيد چو ماهي

وانگاه پر خويش گشاد از چپ و ازراست

گفتا:عجب است اين كه زچوبي و زآهن

اين تيزي و تندي و پريدن زكجا خاست!؟

 زي تير نگه كرد و پر خويش بر او ديد گفتا:

ز كه ناليم كه از ماست كه بر ماست!

 ناصر خسرو قبادياني